Voor mij is yoga meer dan een serie houdingen en ademhalingsoefeningen; het is een ‘way of life’. Yoga geeft stof tot nadenken en maakt me bewust van hoe ik in het leven wil staan en om wil gaan met de wereld om mij heen.
Veel mensen zijn zoekende in deze hectische wereld die ons overspoelt met prikkels en regels waaraan je je dient te houden: doe dit, laat dat. Draag die gordel, vrij veilig (of vrij niet). De maatschappij dat ben jij? Huh? Maar wie ben jij nou eigenlijk?
Yoga met LEF! stelt vragen en biedt met yoga-, meditatielessen en workshops een richting en houvast voor mensen. Niet dat ik de waarheid in pacht heb. Integendeel, maar juist in het niet-weten schuilt een antwoord…
‘Surrender to not-knowing and the answers will come’-yoga met lef
Visie achter het werken op donatiebasis
Dit filmpje over ‘The Gift Economy’ van Charles Eisenstein spreekt mij erg aan omdat ik al jaren -ver voordat de crisis mensen wakker begon te schudden- worstel met het feit dat alles in onze wereld (te vaak) om geld draait. En natuurlijk doe ik er aan mee, want ik BEN onderdeel van deze wereld… maar echt begrepen heb ik het nooit.
Toen de eerste tekenen van de kredietcrisis zich in 2008 aandienden, stond ik op het punt om voor onbepaalde tijd naar Azië af te reizen. En vanaf mijn yogamatje op een paradijselijk eiland in Thailand (vier maanden lang, 6 uur per dag, 6 dagen per week yogaaaah!) hoopte ik stiekem dat alles, werkelijk alles, in zou storten. NL failliet, Europa op de fles, de wereld in rep en roer. Omdat geld niets meer waard is. Wat een bevrijding zou dat zijn! Niemand meer rijk, niemand meer met schulden. Hoe zou het voelen om naar je werk te gaan omdat het gewoon LEUK is, of omdat je je nou eenmaal graag nuttig maakt; ipv omdat het moet omdat de huur of hypotheek betaald moeten worden?
Volgens Charles Eisenstein is ons huidige systeem gebaseerd op het principe van groei en het idee: ‘meer is beter’. Omdat de middelen waarmee we deze groei moeten bereiken beperkt zijn, zorgt dit voor competitie. En hoe meer onze grondstoffen uitgeput raken en de mensen die al jaren ‘aan het kortste eindje trekken’ zich bewust worden van de positie waarin ze verkeren, hoe meer deze competitie zich zal verharden. Mensen trekken het niet meer en de aarde is bijna aan het einde van z’n latijn. Daarom zal er volgens hem een verandering nodig zijn. De vraag die hij stelt is inmiddels niet meer OF er iets zal (moeten) veranderen, maar wanneer we er klaar voor zijn.
Hoe dan wel? Welke andere opties hebben we? Naar mijn werk omdat het leuk is, en zonder uitbetaald te worden in geld, dat kan (toch?) niet!? Het klinkt eng en idealistisch (maar wel als een echt Mniek-idee, zouden mijn vrienden zeggen). Zoals ik al schreef, ik BEN een onderdeel van deze economie en ik heb me al vaak afgevraagd of er wel aan te ontsnappen valt. Want zelfs als ik me terugtrek in een hutje in het bos, geheel zelfvoorzienend, zou dat alleen maar zijn, omdat ik het GELD heb dat te doen, niet waar? Als ik morgen besluit onder een brug te gaan slapen, omdat ik er niet meer aan mee wil doen, dan nog kom ik alleen aan eten doordat ik dat bij elkaar bedel en/of krijg van de mensen die wel meedraaien in de geldeconomie. Altijd ben ik en zal ik onderdeel uitmaken van het systeem, waarin geld een onmisbare factor lijkt.
Maar geld LIJKT slechts een onmisbare factor, omdat we dat met z’n allen denken en zo benoemen. De gedachtegang dat we afhankelijk zijn van geld en dat geld ons meest waardevolle bezit is, daar moeten we vanaf. Zullen we vanaf nu stoppen met doen alsof dat het belangrijkste is en gewoon weer gaan genieten van de dingen waar we werkelijk blij van worden?
Ooit was geld een ruilmiddel wat ons leven makkelijker maakte. Wij beheersten het geld. Nu beheerst geld ons. Het is een van die illusies die we zelf gecreëerd hebben. En het enige wat me moeten doen, is die illusie laten varen. Als er een weg hier naartoe was, naar het punt waar we nu zijn, is er ook een weg hieruit. Een andere, meer ware, pure weg.
Terug naar ons hart, terug naar doen waar we werkelijk blij van worden ipv werken voor het geld. Charles Eisenstein noemt het de gift economy; ik noem het een ‘economie’ gebaseerd op DELEN. Al jaren roep ik naar mijn vrienden dat ‘Liefde delen met de wereld’ mijn belangrijkste doel is in dit leven. Lang, lang geleden, op een moment dat ik meer dood dan levend binnengebracht werd in het ziekenhuis, besefte ik dat als er al een doel is, dat het dat zou moeten zijn. Want is er werkelijk iets anders wat er meer toe doet als er geen morgen meer is? Liefde maakt het verschil! Love rules!
In de nieuwe ‘economie’ gaat het erom of je het lef hebt om je hart te openen en -zonder dat je er rechtstreeks iets voor terug vraagt- deelt waar je vol van bent en genoeg van hebt. Misschien is dat een welgemeende glimlach of een luisterend oor. Misschien is het jouw verhaal waarmee je anderen inspireert of misschien is het alsnog wel een bijdrage in geld omdat je daar nou eenmaal genoeg van hebt (en toch niet weet wat je er anders mee moet ). Waar en wanneer je (liefde) deelt doet er niet toe. Het kan in zo veel vormen. In mijn werk met kinderen deel ik eindeloos veel liefde. Kinderen zijn er erg goed in; het is hun natuurlijke staat. En de baan die ik nu heb, is zo ontzettend gaaf omdat ik ook heel veel lieve collega’s heb die -ook al mogen we geen familiecultuur zijn- de waarde van aandacht en liefde voor elkaar centraal hebben staan.
En daarnaast is er dus al jaren die droom om nog een stapje verder te gaan en mensen zelf te laten bepalen wat ze voor mijn passie (het delen van mijn kennis over een gezonde leefstijl) willen geven. Donatiebasis wordt ook wel Waardebepaling Achteraf genoemd. Je geeft hoeveel je het waard vond en in de vorm die het beste bij jou past op dit moment. Dat kan per week verschillen. We ontkomen niet helemaal aan de geldeconomie, want de ruimte die ik huur moet nou eenmaal betaald worden. Dus ook klinkende munten zijn erg welkom! Maar als je een ander talent hebt wat je wilt inzetten, omdat je simpelweg niet zo veel geld hebt en de yogales toch wilt volgen, of omdat het een talent is dat je gewoon graag wilt delen, dan ben je van harte welkom om dit te doen.
Wil je je voor een les aanmelden of heb je iets te delen, dan kan dat via info@yogametlef.nl. Namasté.